...بی واژه

Sunday, November 14, 2004

سالهای سال کنار هم بودیم ،از 7 صبح تا 4 بعد از ظهر
باهم تجربه می کردیم ، درس می خوندیم ، بازی می کردیم...
خاطرات مشترک...ترس از معلمها...اذیت معلمها...
و حالا بعد از اینهمه سال،دور هم جمع شدیم.....خیلیها ادواج کردند و حالا دوتایی می آمدند
و حتی یکی از بچه ها 3 تایی، با بچه 40 روزش...
تاحالا اینطوری دور هم جمع نشده بودیم...
چقدر دلم برا بعضی از بچه ها تنگ شده بود....وقتی فیلم دبستان رو گذاشتیم
بغض شدیدی آمد تو گلوم...سعی کردم قورتش بدم..خیلی تابلو بود اگه اشکم در می آمد...
هرکی رفته دنبال زندگی خودش... چقدر از هم دور افتادیم...

Bivajeh... || 1:37 PM

Sunday, November 07, 2004

یه وقتهایی فکر می کنم که آیا واقعا میشه خدا یه نفر رو نبینه؟
اصلا به رو خودش نیاره که طرف داره صداش می زنه؟
گریه هاش و ناله هاش،التماسش، ضجه و زاریش ، همه و همه رو نا دیده بگیره؟
نمی شه؟؟
پس چرا یه وقتهایی اینجوری میشه؟
هرچی به در می کوبیم ، حتی نمی گیه "کیه؟؟" ، چه برسه به اینکه در رو
باز کنه؟؟؟
اصلا انگار نه انگار که این انسان از گوشت و پوسته،
از احساسه، نیاز به توجه داره ،از سنگ و آهن نیست....
و بد تر از همه اینکه ، نکنه تا حالا اینجوری بوده ، اما از بس که خریم، نفهمیدیم؟

...چیزهایی هست که نمی دانم....

Bivajeh... || 1:35 PM